Op grote voet

Schoenen kopen schijnt een favoriete bezigheid te zijn van vrouwen, althans dat lees ik altijd in tijdschriften. Niet voor mij. Ik heb er, vermoed ik, trauma’s vanuit mijn jeugd mee opgelopen. Nooit was er de goede breedtemaat, altijd zere voeten. Tegenstribbelend schoeisel dat toch aan mijn onderdanen werd gewurmd en als ik tegenwierp dat ze niet lekker zaten en zeer deden, dan werd er niet of nauwelijks op gereageerd. 

De schoenmaker gaf er de voorkeur aan daar geen aandacht aan te schenken omdat hij domweg niet meer keus had. Mijn moeder niet, omdat ze geen geld had voor duurdere schoenen die wellicht in de stad wel ergens te koop waren. Meestal werd de brede voet met een (te grote) schoen verholpen of ik kreeg ‘jongensschoenen’ waarmee ik, althans dat vond ik, voor gek liep. 

Pijnlijke voeten werd een vast onderdeel van de eerste helft van mijn leven. Behalve de brede voet leefde ik ook nog eens op grote voet, hetgeen de keus er niet beter op maakte. Gelukkig is tegenwoordig mt 42 voor dames niet zo vreemd meer, dat was vroeger wel anders. Langzamerhand werd mijn portemonnee ruimer en tegelijkertijd ging het modebeeld niet alleen meer uit van het gemiddelde; de keus van schoenen werd groter en mijn zere voeten minder. Eerlijkheidshalve heb ik nog wel regelmatig met kramp in mijn tenen gelopen, maar dan omdat ik me in pumps wrong, die wel mooi pasten bij mijn jurkje maar minder bij de fysieke mogelijkheden van mijn voet. En toen kwam er iemand die een standbeeld, heeft verdiend. Hij of zij bedacht dat bij elke gelegenheid en elk kledingstuk je best sneakers kon dragen. Na een enkel weifelmoment stortte ik me erop. Tegenwoordig heb ik met mezelf afgesproken dat ik geen concessies meer ga doen aan wat de conventies voorschrijven, ik koop comfortabele sneakers of in ieder geval platte schoenen. Nog steeds stel ik het kopen van schoenen zo ver mogelijk uit. 

En nu de zomer nog ver lijkt en het met het voorjaar niet wil vlotten duurde het tot deze week dat ik besloot dat het tijd werd. De speciaalzaak waar ik prima geholpen word en waar ik voldoende keus heb, had gelukkig nog genoeg in voorraad. Maar al die speciale wensen van mijn onderdanen vertaalt zich in een pittige prijs. Ik heb het graag over voor pijnloos wandelen. 

Maar als ik terugrijd en aan mijn kinderschoentrauma’s denk en mijn eeuwige zere voeten, moet ik denken aan al die mensen die net als ik op grote en brede voet leven maar daarvoor de prijs niet kunnen betalen. Ik heb diep medelijden met ze.

Anneke Beukers